Dit keer een verhaal van Noor.
‘Mijn ochtend begint met een heerlijk banaan uit de boom en een zelfgebakken broodje. Wanneer papa en mama naar het ziekenhuis gaan komt Auntie Anna oppassen. Zij is een hele lieve lokale vrouw. Ze past op mij en mijn buurmeisje Eliana. Wij zijn grote vriendinnen. Ze is 6 maanden ouder dan ik. Ik kijk goed hoe zij allemaal dingen doet en dan probeer ik het na te doen. Papa en mama vinden ons samen heel ondeugend, maar ook heel lief’. De pre-school is nu gesloten ivm corona dus, daarom spelen we nu op de veranda. Auntia Anna zingt de hele dag voor ons. We leren een heleboel liedjes en talen zo. Wanneer papa en mama pauze hebben gaan we samen vaak even naar de markt. ‘Baby Norah, baby Norah’ (zo wordt ze hier genoemd)..wordt er dan geroepen. Ik zwaai lief terug naar alle mensen en voor je het weet heb ik mijn handen vol met allemaal fruit. Want iedereen weet dat ik een fruitmonster ben. Aan het einde van de middag als papa klaar is met werken zwem ik graag in het zwembad of gaan we in de tuin werken. Ik vind het gras nog erg kriebelig onder mijn voeten. Maar als ik naar Eliana kijk, word ik vast steeds meer een jungle girl. Op zondag bellen we meestal de familie in Nederland met de telefoon. Ze zingen dan Nederlandse liedjes voor mij terwijl ik lekker chipjes eet en ik laat mijn kunstjes zien wat ik heb geleerd. Nog even oefenen en ik kan opa en oma zeggen’.
Knuffel en een kus
