Blog Dijkema’s

De tijd vliegt! Het is alweer drie weken geleden dat we uit quarantaine kwamen. We hebben het goed in Kapuna. Veel dingen voelen al weer oud en vertrouwd. Het werk in het ziekenhuis, de mensen in Kapuna en de dagelijkse terugkerende taken. Het eten maken gaat ons beter af met

Alle visa en papierwerk zijn binnen en dat betekent dat het verlof in Nederland erop zit. Vele mooie nieuwe herinneringen om straks in ons hangmatje aan terug te denken. Afscheid nemen van lieve mensen om je heen is altijd even bikkelen.
Echter, we kijken ook weer uit om weer aan

Eind februari kwamen we terug naar Nederland ivm de geboorte van onze kleine Tarzan.
En daar is hij! Op zaterdag 17 april is onze zoon geboren. We noemen hem Gijs, Gijs Jacob Dijkema.
Op het geboortekaartje staat de tekst uit Openbaring 4:11. ‘U hebt alles geschapen, U komt toe alle lof,

De tijd vliegt! Het ziekenhuis ligt weer vol na een rustige periode rond kerst. Naast het medische werk hebben we ook wat leuke zij-projecten gedaan. Een hoogtepunt was het organiseren van een Marriage-course. Een uitdaging want praten over intimiteit is hier taboe. Zes stellen hebben het aangedurfd. Op de laatste

Het is hartje zomer in Kapuna. De hoge temperaturen vinden we vreemd rond de feestdagen, maar niet minder leuk. We zongen “Silent Night” met het zweet gutsend onder de oksels en keken “Home Alone” vanuit het zwembad. Heerlijk!
Het is een rustige maand in het ziekenhuis. Veel mensen blijven thuis

We zijn net terug van een 14 daagse medisch patrol naar de bergen. Twee dagen lang hebben we lopend woeste hoge bergen, dichte jungle en vele rivieren over gestoken. De maaltijden waren gevangen gebakken ratten, kikkers, aardappelen en gebakken banaan. We probeerde wat te slapen op een yoga matje onder

Feest in Kapuna om Independence Day! Een vijfdaags vol programma met wedstrijdje kokosnoot schrapen, geitenrace en traditionele dans. De community werd gehuld in traditionele kledij en geweldige decoratie (en een boel smienck). Wat een cultuurdoop!
Iedereen is zo trots op de onafhankelijkheid. Desondanks werd er gediscussieerd over hoe veel beter

We zijn een half jaar in Kapuna; een mooi moment om terug te blikken. Missen we Nederland? O ja zeker. Familie en vrienden het meest. Wat willen we graag Noor even aan jullie laten zien! Ook dagdromen we over kaas en bitterballen, terwijl we de zoveelste banaan eten.
Gelukkig voelen

Vorige week was het feest in Kapuna. Een aantal patiënten lieten zich dopen. Normix was één van hen. Hij ligt al drie maanden in het ziekenhuis met een gebroken bekken. Vorige week besloot hij om zich te laten dopen. Hoe geweldig is het, dat hij wandelend met God het ziekenhuis

Na drie maanden werken, krijgt fysiotherapie steeds meer vorm in Kapuna. Zo zie ik patiënten met tuberculose in de longen of hersenen en patiënten met botbreuken en snijwonden. Hoe jong kinderen ook zijn, ze lopen hier rond met een “bush knife” of kapmes. Revalidatie alom met al dat spier- en