Al anderhalve week hebben we geen telefoonsignaal en internet. De lokale toren die ons daarin moet voorzien is buiten werking. Dat gebeurt overigens wel vaker wanneer er bijvoorbeeld problemen zijn met de brandstoftoevoer voor de generator van de zendmast, maar tot nu toe nooit langer dan 24 uur. Nu begeven we ons tijdelijk tweemaal per week naar de dichtstbijzijnde toren die nog wel werkt op een half uur varen.
Het gerucht ging al snel dat de politie de man die verantwoordelijk is voor het draaiende houden van de generator in elkaar heeft geslagen, vanwege wangedrag op onze markt door alcoholmisbruik. Daarna is hij achter slot en grendel verdwenen om zijn zonden te overdenken. En dat betekent eventjes geen internet voor Kikori en omgeving tot de beste man weer vrijgelaten wordt.
Dat alcoholmisbruik een groot probleem is, wordt pijnlijk duidelijk omdat het juist de politiemacht zelf is die vaak overmatig gebruikt. De keren dat ik ’s ochtends op het lokale politiebureau zocht naar de dienstdoende police officer, kreeg ik eenvoudigweg te horen dat ik beter in de middag terug kon komen omdat de police officer eerst zijn roes moest uitslapen alvorens hij mij van dienst kon zijn.
We geven ze het overigens maar te doen, handhaven in een gebied zo groot als de provincie Groningen met een beperkte personele bezetting, slechts één auto, een bootje en naar eigen zeggen één werkend wapen. Met de luttele kilometers aan wegen in onze regio kun je weinig uit de voeten met een auto zou je denken, maar niets is minder waar. Het liefst scheuren onze heren in het blauw de hele dag net iets te hard door Kikori heen en weer.
De boot is vooral om orde en gezag te bewerkstelligen in de wijde omtrek, dat slechts per water bereikbaar is. Brandstof is echter schaars en duur, en om corruptie tegen te gaan moet budget beschikbaar gesteld worden vanuit het hoofdkantoor in de provinciehoofdstad. Dit kan meerdere dagen duren, waardoor niet altijd van adequaat optreden gesproken kan worden.
Naast het handhaven van de orde, is de politie er ook om de inwoners van Kikori district te beschermen tegen dieren. Zo probeert de politiemacht om krokodillen te doden. Met slechts één wapen en een boot is dat een hele opgave en het is dan ook geen wonder dat de lokale krokodillen stand juist weer in aantal aan het toenemen is. In het afgelopen jaar alleen al zijn er vier dodelijke slachtoffers gevallen. Mensen die wassen bij de rivier of gaan zwemmen zijn zich niet altijd van kwaad bewust en vormen een makkelijke prooi.
Een andere belangrijke taak van de politie is bemiddeling. Nog niet zolang geleden werd een inwoner van Kaiam beschuldigd van tovenarij op een persoon uit Sembirigi met de dood tot gevolg. De inwoners van Sembirigi gingen massaal verhaal houden in Kaiam, stichtten brand in meerdere woningen met als gevolg dat de inwoners van Kaiam op de vlucht sloegen naar andere settlements of naar Kikori. Er ontstond een heus vluchtelingenkamp in Kikori. Het is vervolgens aan de politie om de betrokkenen bijeen te krijgen voor een ‘compensatie’ overleg. Het bleek overigens nog een hele klus om de betrokkenen uit Kaiam op te sporen, omdat die zich nog steeds schuilhielden. Tijdens zulke overleggen wordt besproken hoe de geleden schade gecompenseerd kan worden in natura of in geld. Zo worden verlies van geliefden en bezittingen gecompenseerd door kina’s of door een x aantal wilde zwijnen of cassowaries. Het is overigens opmerkelijk dat dit zo dichtbij Kikori gebeurde. Normaal gesproken vinden deze tribale vergeldingsacties alleen plaats in de Highlands.
Ook werd er vorige week bemiddeld tussen de lokale oliemaatschappij en landbezitters. De oliemaatschappij betaald periodiek een bedrag aan de landbezitters om hun oliepijpleiding over het land van de landbezitters te laten lopen. Het bleek dat de oliemaatschappij de landbezitters niet tijdig uitbetaald had, waarop de landbezitters zich naar de compound van de oliemaatschappij begaven om herrie te schoppen. Een klusje voor de politie om de menigte te bedaren.
Dat de lokale politiemacht sub-optimaal functioneert nemen we maar voor lief. We zijn allang blij dat er een vorm van handhaving is. Wellicht is de politie niet onze beste vriend, maar we doen er in ieder geval goed aan om ze wel te vriend te houden.
