Een primeur: drie nationale ministers op bezoek

  • Heerlijk koel: Hola hola, een koude groet uit de jungle. Terwijl iedereen in Nederland weg zit te zweten genieten wij hier volop van het regenseizoen. Het regent regelmatig maar niet dagelijks en het weer is heerlijk koel. Sommige nachten hebben we zelfs een dekentje over. Soms denken we terug aan het warme seizoen en kunnen we ons nu het gevoel al niet meer voorstellen van de hele dag zweten. Maar nog een paar weken en dan begint de hitte weer terug te komen. We bereiden ons er geestelijk vast op voor.
  • Ministers op bezoek: Gisteren kreeg Kapuna onverwachts bezoek. Een aantal ministers waren in de provincie en besloten hun helicopter even te laten landen in Kapuna. Dit was de eerste keer in 70 jaar (!) dat mensen uit de nationale overheid voet aan wal zetten in Kapuna. Een bijzondere dag dus. En dat terwijl we 3 uur van tevoren pas op de hoogte gesteld werden. Met de plannen om het ziekenhuis te upgraden komt dit bezoek goed uit. De ministers zagen in hoe bijzonder het werk is dat de organisatie doet in dit afgelegen gebied. Ze beloofden dan ook dat zij er alles aan zouden doen om Incentive Fund door te laten gaan en het ziekenhuis een upgrade te verzorgen. Zie ook de post op Facebook

 

 

  • Nieuw Project: We gaan starten met een nieuw project zoals je op de website kunt zien; de nieuwe workshop! We hebben een prachtige donatie van Van Werven uit Oldebroek en de kerk uit Hattem heeft daar wederom een hele succesvolle collecte voor ons verzorgd! Super fijn. Daarnaast vragen we nu aan Wilde Ganzen om ons weer te helpen door het totale opgehaalde bedrag met 50% te verhogen. Mocht er iemand willen sponsoren, kan dat op deze website. Dank aan Van Werven, de kerk te Hattem en Wilde Ganzen!
  • Steun IF: Gedurende het afgelopen jaar hebben we veel hoge piefen uit het land bij Incentive Fund betrokken. Van allerlei mensen op overheids niveau hebben we brieven gekregen waarin staat dat zij vanuit hun positie het project ondersteunen. Nationale overheid, provinciale overheid, nationale health secretry etc. Bijzonder hoeveel mensen het project ondersteunen.
  • Patientencasus: Afgelopen week zag ik in het ziekenhuis een familie. De vrouw was zwanger van het 8ste Ze was graadmager en had ernstige bloedarmoede. Ze zag er niet gezond uit, dus ik dacht dat ze TB kon hebben. Haar man was net zo mager en zag er ook niet goed uit. Een van haar kinderen had koorts, dus ik was ervan overtuigd dat de hele familie tuberculosis had. Tuberculosis komt hier heel veel voor. Ongeveer 30% van onze opnames is TB. Nadat we de familie uitgebreid hadden gescreend en hun temperatuur een aantal dagen hadden gecheckt bleek de diagnose TB toch iets minder waarschijnlijk. Behalve dat iedereen graat mager was, leken ze gezond. De vader van de familie bleek een tijd geleden een ongeluk te hebben gehad met zijn arm. Hij kon nu niet goed meer in de tuin werken en het was dus lastig om voldoende eten voor de familie te krijgen. Zijn vrouw is de afgelopen jaren waarschijnlijk fulltime zwanger geweest en daarbij heeft zij een hele rits kinderen om voor te zorgen. Ik bedacht me hoe fragiel een gezin als deze is. De vader heeft fysieke problemen en daardoor krijgt het gezin niet genoeg te eten. Family planning heeft de familie waarschijnlijk nog nooit van gehoord, wellicht omdat alle eerdere kinderen in het dorp geboren zijn en ze mogelijk nooit echt voorlichting hebben gehad. Een sociaal systeem zoals we in NL kennen bestaat hier niet. In ieder geval niet in de afgelegen jungle waar wij wonen. Gelukkig is de familie voor de bevalling van het 8ste kind naar het ziekenhuis gekomen voor permanente family planning. Hopelijk hebben ze in de toekomst genoeg eten om de 10 monden te voeden. Onderwijs voor 8 kinderen zit er hoogst waarschijnlijk niet in. En ja, waar ga je geld verdienen om het lesgeld te betalen als je arm het niet goed doet.
  • Bezoekers: Over een paar weken krijgen we weer bezoek uit Nederland. Tjerk en Marle komen langs. Leuk om weer vrienden over de vloer te hebben. We kijken ernaar uit. Vlak na Tjerk en Marle komen mijn ouders weer. Leuk! Nog zes weken voor we opa en oma weer zien. De kinderen zijn nu al enthousiast (en wij ook natuurlijk!).
  • Geitjes: Onlangs liep iemand uit het dorp met een van de kleine geitjes langs een paar patienten kinderen. Geiten komen in onze provincie verder niet voor, dus de meeste patienten hebben nog nooit een geit gezien. Toen de twee kinderen het geitje zagen zei een van hen: ‘Kijk daar, een hond!’. Het andere kind reageerde: ‘Nee dommerd, dat is geen hond, het is een paard!’.
  • Familie: Mijn zusje is vandaag 41 weken zwanger. Al weken lopen we elke dag vol spanning naar kantoor om te zien of we al een neefje of nichtje hebben. Maar vooralsnog laat de kleine op zich wachten. We hadden het van de week thuis over de baby en Vika vroeg zich af hoe babies eigenlijk eten als ze nog in de buik zitten. Eten ze dan helemaal zelf met hun kleine handjes? Toen ik haar uitlegde dat ze eten kregen met een touwtje in haar navel was ze tevreden. Dus dan gaat het zo in zn navel en dan kan hij het met zn handje pakken en zo in zn mond doen!
  • Lova: Sinds Lova geboren was heeft Wijnand altijd gezegd hoe rustige en lieve baby Lova was. Zo’n makkelijk meisje. Veel makkelijker dan Vika… Ik bleef altijd zeggen dat Vika als baby ook makkelijk was, maar nu als peuter is het soms wel eens anders. Sinds een week heeft Lova plotseling ook een eigen wil. En als ze haar zin niet krijgt zet ze het op een krijsen. Zelfs Anna onze oppas geeft aan dat ze toch wel een heel sterk karaktertje heeft. Dus nu lijkt het erop dat we twee meisjes hebben met een sterke eigen wil… Van wie hebben ze dat toch…?

Elize Mulder

3 Comments

  1. Anoniem
    20 augustus 2018
    Beantwoorden

    Heerlijk om te lezen! Je hebt eindelijk een goed frequent schrijfritme te pakken ;). Over korte tijd kunnen we vast vaker kletsen als ik hier ook snachts een mondje moet voeden! Vooralsnog heeft onze kleine ook een eigen willetje en blijft die lekker lang zitten 🙂
    Liefs, Lien

  2. Anoniem
    21 augustus 2018
    Beantwoorden

    Lieve Elize en Wijnand. .
    Wat een mooi verhaal .
    En wat leuk om weer eens watcvan jullie te horen .wat fijn hè dat pspa en mama gauw komen hè ? Nu ik wens jullie heel veel sterkte en succes toe met al het werk wat jullie hebben te verzetten .en ik wens jullie God zegen toe .hij is er altijd bij .en dat de Here
    Jullie werk ook wil zegenen .
    Hier gaat alles prima joh we hebben net onse vakantie er weer op zitten. Dus nu weer aan de slag ook wel weercijfer hoorc.nu de Hartelijke groeten van ons.

  3. Tjerk en marle
    21 augustus 2018
    Beantwoorden

    Mooi verhaal! Nog drie weken. We kijken er erg naar uit jullie te bezoeken
    Tjerk en Marle

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Translate »