Een reis met vele extremen

We zijn net terug van een 14 daagse medisch patrol naar de bergen. Twee dagen lang hebben we lopend woeste hoge bergen, dichte jungle en vele rivieren over gestoken. De maaltijden waren gevangen gebakken ratten, kikkers, aardappelen en gebakken banaan. We probeerde wat te slapen op een yoga matje onder een bladerdakje terwijl de regen met bakken uit de lucht kwam. Waar de lokale hulptroepen huppelend al zingend met mega zware medicijn kisten de tocht volbrachten, bereikte wij volledig fysiek en mentaal uitgeput het eerste dorp.

Een groot feest brak los toen we het dorp binnen stapte. Op de schouders van de dorpelingen werden we het dorp binnen gedragen terwijl alle vrouwen erom heen dansten, gilden en zongen. Sinds 1962 was de tocht niet meer afgelegd door blanke mensen. Wat een geweldige zegen dat we dit mee mogen maken! De meeste hadden dus nog nooit blanke mensen gezien en al helemaal geen blanke baby. De tropengeneeskunde vloog ons hier om de oren. Twee dagen lang hebben we rijen kinderen en volwassen behandeld. Daarna zijn we verder getrokken naar een volgend dorp.

Een paar uur lopen was dit keer de uitdaging niet. Wel een woeste rivier die we over moesten met een traditioneel kanootje. Met knikkende en biddende knietjes zijn we uiteindelijk over gestoken. Ook hier weer een warm welkom! Deze dorpen liggen zo afgelegen dat medische zorg en onderwijs 2 dagen lopen is. EN dit kan maar de helft van het jaar wanneer de rivieren niet buiten de oevers treedt door de regen. Het gevolg een hoog sterfte cijfer, veel onbehandelde ziekte en de meeste kinderen gaan niet naar school.

Na twee dagen medische zorg organiseerde het dorp een afscheidsontbijt. Drie mannen hadden 2 varkens gejaagd. Na een paar uur braden in de grond genoten we met het hele dorp ervan. De terugweg moesten we wat uitstellen door de vele regen. Wat waren we blij dat we een paar dagen later weer veilig terug waren in Kapuna. We hebben de kracht van God ervaren. Hij bewaarde ons voor alle misstappen toen we stonden te wiebelen op grote stenen en gladde boomstamstammen. We zijn weer een stukje verder ondergedompeld in de PNG cultuur. Een backpack vol met onvergetelijke herinneringen.

En nog meer geweldig nieuws: we vierden op een van de hoge bergtop dat Danielle 20 weken zwanger is.

Ons hart is gevuld met DANKBAARHEID

Lieve groet,
de Dijkemaatjes

kapuna-in-ontwikkeling

6 Comments

  1. HarryD
    1 december 2020
    Beantwoorden

    Helemaal te gek! Alsof jullie kunnen tijd reizen. Fijn dat je weer terug bent in het met luxe omgeven Kapuna!

  2. Martin Konijn
    1 december 2020
    Beantwoorden

    Wat een ervaringen zeg de afgelopen tijd. Veel kracht en sterkte in jullie werk.
    Van harte gefeliciteerd met de zwangerschap.
    Groetjes van de konijntjes

  3. Gerard en Bianca
    3 december 2020
    Beantwoorden

    Dank God voor deze mooie manier van dienen !dat de God van Israël die ook onze God wil zijn Julie mag beschermen ! Gr Gerard en Bianca Willemstein

  4. Jan en Marga Staat
    6 december 2020
    Beantwoorden

    Tjonge wat een bijzondere ervaring moet dit voor jullie zijn geweest! En wat een mooi nieuws! Leuk dat Noor grote zus wordt! Een goede zwangerschap Daniëlle en Gods Zegen op jullie mooie werk daar! Groetjes van de Staatjes.

  5. Marjoke
    18 december 2020
    Beantwoorden

    Wat een bijzonder verhaal… spannend en tegelijk zo gezegend. Veel zegen op jullie werk! Gefeliciteerd met het nieuwe leven!

  6. Anoniem
    4 maart 2024
    Beantwoorden

    Als je valse beschuldigingen uit op facebook GERARD en vervolgens mij nog durft te blokken nadat ik nog heel netjes het gesprek met jou aanga
    dan gaan wij binnenkort even praten in zevenhuizen dan mag je de woorden herhalen!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Translate »