We voelen ons steeds meer thuis in het ziekenhuis. De dokter waar Jasper mee samenwerkt is met regelmaat even weg, dus Jaspers leercurve gaat stijl omhoog om zelf alle juiste diagnoses en behandelingen te geven. Het is nog even ontdekken welke medicatie er nou precies is, want de voorraad kast is niet heel georganiseerd (of beter gezegd: chaos) Een voordeel: zo kom je af en toe hele handige dingen tegen waarvan ze niet meer wisten dat ze het hadden.
We zien veel patiënten met tuberculose meningitis. De gevolgen hiervan zijn zeer divers, maar iets wat met regelmaat voorkomt zijn neurologische problemen waardoor mensen bijvoorbeeld niet meer kunnen lopen. Dit komt voor bij kinderen en volwassenen. Daniëlle ziet elke ochtend deze patiënten.
Met de fysiotherapie proberen we mensen weer opnieuw te leren lopen. Voor volwassenen vonden we een hok vol rollators, maar voor kinderen niet. Een van de werklui zag wel een oplossing: van een volwassenrollator een kinderrollator maken. 2 dagen later: de eerste kinderrollator in Kapuna!
Noor en Anna kunnen het erg goed vinden. Lekker samen een krabbetje bakken op de bbq!
Groet,
Noor, Jasper en Daniëlle
