Al vijf keer ben ik begonnen aan deze blog. Nog steeds staat er niet veel op papier. Is er dan niets gebeurd sinds de laatste blog? Integendeel. We zijn de halve wereld over geweest en hebben een nieuwe wereldburger mogen verwelkomen. Heel kort de highlight van afgelopen maanden voordat we verder gaan over hoe het er ondertussen aan toe gaat in PNG.
Familie en vrienden weerzien in Nederland! Heerlijk om iedereen weer te zien, samen leuke dingen te kunnen doen en heel veel tijd pratend met iedereen doorbrengen onder het genot van een lekkere Nederlandse snack. En het gekke is dat het helemaal niet raar was om iedereen weer te zien. Bij de meeste was het alsof je elkaar een maand daarvoor nog had gezien.
We hebben een tweede dochter gekregen! Lova Moale. Geboren op 1 augustus. Lova is haar roepnaam (in Nederland in ieder geval). Moale is haar PNG naam, wat betekent ‘blijdschap’. Iedereen hier vindt Moale een prachtige naam, dus zo zal ze worden genoemd in Kapuna. Lova groeit als kool. Ze is net als Vika een heerlijk mollig blij kindje. Gelukkig heeft zij de overgang naar PNG heel goed gemaakt. Ze slaapt, drinkt en lacht veel.
Een ander hoogtepunt uit Nedeland was om Vika te zien genieten van een nieuwe omgeving. Spelen bij opa en oma, spelen met neefjes, nichtjes, vriendjes en vriendinnetjes, samen naar de kinderboerderij en speeltuin etc. Wat een ontwikkelingen maakt zo’n klein meisje ineens mee. Van een leven in de jungle naar het luxe leven in Nederland. Het eerste wat ze zei toen we Schiphol uit kwamen: allemaal auto’s! Voor het eerst zag ze een vrachtwagen, trein, bus, zwembad, speeltuin, schapen, koeien, paarden etc. Een wereld ging voor haar open. Voor het eerst at ze tomaten, paprika, wortels, peren, meloen, perzik etc. En ze groeide er op los. Mentaal en fysiek. Prachtig om te zien!
We zijn zo verwend in Nederland! We konden verblijven in het huis van mijn broer, mochten en auto en fietsen lenen. Bedjes voor de kinderen stonden klaar, inclusief kinderstoel, autostoeltje, baby spullen etc. Heel erg fijn om zo ontvangen te worden!
En toen waren de drie maanden Nederland ineens voorbij. Wat is dat snel gegaan. Ineens moesten we weer na gaan denken over afscheid nemen. Iets dat niet went, ook al ga je voor de tweede keer weg.
Ondertussen zijn we al weer drie weken in PNG en ruim 2 weken in Kapuna. Hieronder kort een aantal dingen over Kapuna.
We zijn niet met zn vieren aangekomen in Kapuna, maar met zn vijfen! Ruben Aalbersberg, een vriend van mij van de middelbare school, is meegekomen. Hij is architect en is bezig het nieuwe ziekenhuis te ontwerpen! Ruben zagen we een van de eerste weken in Nederland. Hoewel we elkaar een aantal jaar niet veel hadden gezien hebben we niet veel tijd genomen om bij te kletsen. Na een minuut formeel ‘hoe is het’ kwam het hoge woord eruit, ‘kan je een ziekenhuis ontwerpen?’. En gelukkig met een heel goed resultaat! Nog geen drie maanden later zijn we samen in Kapuna en zijn de eerste plannen voor de nieuwbouw al gemaakt!
Nieuwbouw? Ja dat hopen we. Zoals al een keer eerder geschreven, zijn we met een groot project bezig om geld op te halen een nieuw ziekenhuis te bouwen! Incentive Fund is een fonds dat uitgegeven wordt door de Australische overheid in samenspraak met de PNG overheid. Hier hebben we een half jaar geleden de eerste proposals heen gestuurd. Ondertussen zitten we in fase 3 van de 5 en hopen we over een aantal weken door te gaan naar fase 4. In fase 4 moeten er tekeningen komen van een architect en dat is waar Ruben om de hoek komt. Tevens is dat de fase waarin we het definitieve proposal gaan schrijven, dus dat is iets waar we de komende maanden druk mee gaan zijn. Een spannende tijd dus.
Misschien ook goed om via deze weg meteen een oproep te plaatsen. Voor het project hebben we een heel aantal specialisten nodig; Timmermannen, electriciens, project manager on the ground, uitvoerders, werkvoorbereider, installateurs etc. Maar ook mensen die het leuk zouden vinden om met women empowerment bijvoorbeeld aan de slag te gaan. De details over hoe lang we mensen nodig hebben en wanneer precies hebben we nu nog niet. Maar het zal niet lang duren voor er een eerste planning op tafel ligt. Voel jij je geroepen? Wil je ons komen helpen? Neem dan even contact met ons op, dan kunnen we je meer vertellen.
Het was heerlijk om weer thuis te komen in Kapuna. Er was een heel warm welkom. Veel mensen die blij zijn dat we terug zijn. Een schoon huis vol met bloemen en een blije Anna die met veel liefde op de kinderen past. Anna is een top oppas. Binnen no time had ze Lova in de bilum (een handgemaakte tas). Een heerlijke plek voor Lova om, bungelend aan een touw op de veranda, in te slapen.
Bij thuiskomst waren velen in Kapuna dolenthousiast over ons nieuwe uiterlijk. In Nederland hebben we ons aan een strak Griekse/Turkse yoghurt dieet gehouden. Het resultaat mocht er zijn. Elize was haar zwangerschapskilo’s nog niet kwijt en Wijnand had een goeie plus van ruim 6. Twee vrouwelijke collega’s kwamen met de handen omhoog, een grote lach en applaus aanlopen. Goed gedaan, Wijnand and the wife really got fat! Niet echt een compliment dachten wij zo maar hier wordt daar duidelijk anders over gedacht. Het bleek het onderwerp van de week te zijn kwamen we later achter… Inmiddels nemen onze lichamen al steeds normalere proporties aan…
1 Comment
Hallo Elize wat een mooie onderneming im in Kapuna de wereld om je heen zo goed te verbeteren. Ik denk nog aan de keer dat je onze dochter Lindsay op de schouders nam op de camping van Louis in frankrijk. En nu tropenarts en dorpsbouwer, geweldig. Lindsay gaat in december naar Australië met haar vriend Bas op stage. Daarna rondtrekken in Zuidoost-Azië. Ik ga ze vertellen over Kapuna. Zelf gaan we volgende week naar India. Jose heeft MS en wil met stamceltherapie er vanaf komen. Je kunt als je wil ons volgen op http://Www.MS-Nee.eu/NL/blog veel geluk liefde en succes in Kapuna en met Vika en Lova. Hartelijke groeten ook aan Wijnand, van Tim en Jose.