Jut en Jul zijn weer actief! Het is even geleden, dus dat betekent dat het even goed ging met onze huisdieren ‘de ratten’. Tot afgelopen week. Middenin de nacht viel er van alles om in huis… Het teken dat we weer bezoek hebben. Jut lag nachtenlang wakker totdat hij Jul zover had gekregen de val weer te zetten. Maar ondanks dat de val stond werd er niets gevangen, lag Jut wakker te luisteren naar de rat en lag Jul heerlijk te slapen. De dagen die volgden werd Jul af en toe opgeschrikt door een schreeuwende Jut die ‘dacht’ een rat te zien lopen. Toegegeven, een keer zat ie aan het hoofdeinde van ons bed (in de klamboe, maar op de grond). Maar goed. Jul maar denken dat er een lijk in de gang ligt, nee hoor, het is alleen een rat… phfieuw. Na een aantal nachten met de val en de rat glue (een lijm waar de rat op blijft plakken) was het dan eindelijk zo ver. We vingen er een! Op de lijm. Dus rat en lijm en al door Jul van de veranda gegooid. Daarna overwon Jut voor even zijn angsten en ging hij met de schop los op de rat. Een flinke klap werd verkocht zodat het beest het lootje legde. Vervolgens was het aan Jul om de boel weer op te ruimen. Want met zijn vingers in de buurt van de rat komt Jut natuurlijk niet… Twee nachten later vingen we plotseling nog een rat…wat een mazzel. Sindsdien slaapt ook Jut weer goed… Eind goed al goed.
Vorige week is Wijnand meegeweest Bandicut vangen. Een bandicut is een soort van mega cavia/rat die in de jungle woont. Samen met een paar jongens van het dorp stelden ze zich op op een plateau in de jungle. Een paar overrijpe bananen werden klaargelegd om het beest te lokken en het wachten was begonnen. Wijnand hoorde wat geritsel en kort daarna ‘rook’ een van de jongens dat het dier eraan kwam en werd de speer in de juiste richting gestoken. En raak! Een dag later kregen we een stukje heerlijk geroosterde bandicut voor lunch.
De afgelopen twee weken waren Ken, Jill en hun dochter Catherine in Kapuna. Ken is dokter en kwam om hernia operaties bij ons in het ziekenhuis uit te voeren. Jill is nurse en heeft veel ervaring op de OK. Catherine werkt in de UK bij apple dus kan hier op kantoor bij allerlei ICT dingen helpen.
De afgelopen week hebben we 12 hernia (liesbreuk) operaties uitgevoerd en een aantal andere kleine dingen. Heerlijk om elke dag weer op OK te staan! De laatste operaties mocht ik zelf uitvoeren. Ondanks dat de anatomie lastig blijft ging het gedurende de week steeds beter. Terwijl Ken en ik opereerden leerde Jill de operatie assistenten en anesthesie assistenten de ins en outs van het vak. Twee erg nuttige weken voor ons allemaal! En 12 patienten die van hun hernia af zijn… De komende weken gaat de familie naar Kikori om daar verder te opereren.
Vorige week vrijdag studeerden de tweedejaars studenten van onze Community Health Training School af. 30 studenten kregen hun felbegeerde papiertje. Altijd een grote happening waarin de studenten voor deze ene dag een toga dragen en er op en top uit zien. De families van de studenten dansen voor hun zoon of dochter, dus altijd een hoop gezelligheid en blijheid. Nadat de studenten afstuderen komen ze stage lopen in het ziekenhuis voor 6 maanden. Dus 6 maanden lang zijn ze onder de hoede van Valerie, mij en de dokters van Kikori. De reden van deze stage is dat de studenten als ze afstuderen niet genoeg ervaring hebben om in het ziekenhuis te werken. In deze 6 maanden krijgen ze meer ervaring en doen ze het een stuk beter op de ‘banenmarkt’. De komende 6 maanden zullen voor ons dus bestaan uit dagelijks lesgeven en coachen van de interns. Een drukke periode aangezien het ziekenhuis ook steeds drukker wordt nu de feestdagen over zijn.
Afgelopen vrijdag hebben we in Kapuna een ‘Healthy Kapuna Day’ georganiseerd. Met de veranderende lifestyle in de provincie zijn lifestyle diseases meer en meer voorkomend. Ook in Kapuna is dit een probleem, aangezien mensen in Kapuna geld verdienen en hun eten dus in ons winkeltje gaan halen in plaats van uit hun eigen tuin. Suiker, olie en bloem staan dus vaak op het menu, terwijl dit niet zo gezond is. Vandaar een check- en awareness dag. Iedereen in Kapuna was uitgenodigd zichzelf te laten checken. BMI, bloeddruk, suikers etc werden gechecked. Ook was er uitleg over allerlei lifestyle items. Een nuttige dag voor de interns, die de hele dag organiseerden, maar ook voor iedereen die langs kwam. De meesten hadden nog nooit van BMI gehoord. Op mijn vraag wat een goed gewicht was, werd geantwoord: 50-60kg. Toen ik vroeg hoe zwaar ze dachten dat Wijnand was dachten de meesten toch wel aan 80+kg. ‘Dus Wijnand is te dik?’ vroeg ik ze. ‘NEE’ werd er in koor geantwoord. Maar hoe zit het dan…een gezond gewicht? BMI, een nieuwe term voor iedereen, maar wel een die meteen al een hoop losmaakte in de community.
De avond na de Healthy Kapuna Day hadden we een trainingsuurtje georganiseerd. Wijnand deed de training voor de mannen. Nilza en ik voor de vrouwen. Er werd een hoop gelachen en gezweet en de vrouwen en mannen zijn op de pijnbank gegaan inclusief hun instructeurs. Een hoop spierpijn the day after… Voor herhaling vatbaar vond iedereen!
De afgelopen week kwam er een man binnen die een maand daarvoor uit de kokosnotenboom gevallen was. Zijn heup was uit de kom en hij kon niet meer lopen… Helaas is het na een maand erg lastig om de heup weer op zijn plaats te krijgen. We hebben een goede poging gewaagd en uiteindelijk besloten het been in tractie te leggen (langdurig trekken aan het been met behulp van gewichten) om te kijken of er op die manier nog iets van verbetering te behalen valt.
Over drie weken komen Wouter en Annemiek langs! Alweer bezoek… Wat worden we verwend… Wij hebben er zin an!
Vika kletst net zoveel als haar vader. De hele dag is ze aan het praten, zingen en ons herhalen. Ook heeft ze ondertussen door dat ze zelf een naam heeft. De ‘v’ en ‘k’ kan ze nog niet zeggen, dus noemt ze zichzelf nu ‘Piti’. Of misschien vindt ze dat gewoon een leukere naam dan ‘Vika’….
