Regenseizoen, eindelijk cool!

Het is volop regenseizoen hier. Dat betekent dat het veel regent en heerlijk koel is de meeste dagen. Terwijl hier de meesten niet echt fan zijn van het regenseizoen vinden wij het heerlijk! Sommige dagen hebben we het zelfs af en toe een beetje koud en hebben we sporadisch zelfs een trui aan. Genieten! Heerlijk om even wat minder te zweten en je weer wat meer een normaal mens te voelen. En dagenlang alleen maar grijze lucht…dat zijn we gewend, we zijn immers Nederlanders.

Met het natte weer is er ook weer heerlijke verse vis op de markt. (Geen idee of dat met het weer te maken heeft) Dus regelmatig hebben we heerlijke Tilapia of Mudfish op het menu. Gelukkig maakt Anna (onze oppas) de vis schoon en hoeven wij het alleen te bereiden.

Twee weken geleden hadden we een belangrijke meeting in Kapuna. Incentive Fund kwam samen met Total langs. Incentive Fund is het fonds wat wij aangeschreven hebben om een grant te krijgen om het ziekenhuis te herbouwen. Total is het oliebedrijf dat in de regio werkt en die ons helpen met transport en logistiek. Incentive Fund werd deze keer vertegenwoordigd door Rene, onze wantok ofwel ook een Nederlander. Hij is een hele ervaren man in deze tak van sport en nieuw bij Incentive Fund. Samen met beide partijen zijn we het project doorgelopen en hebben we naar projecten gekeken in Kapuna die door Kapuna’s eigen bouwteam gebouwd zijn. Onze grote wens is namelijk nog steeds om het project zelf uit te voeren. Met eigen bouwers en internationale hulp (specialisten en bouwteams). Dit is niet de gebruikelijke gang van zaken, normaal worden aannemers ingeschakeld, maar om velerlei redenen wel de wens van onze organisatie. Tijdens de meeting bleek dat dit is waar Total over struikelt. Zij willen hun naam niet binden aan iets waarvan ze niet 100% zeker kunnen zijn dat de kwaliteit en het product voldoet aan hun maatschaven. Een lastig punt aangezien we hadden gehoopt dat Total de logistiek voor zijn rekening zou willen nemen. Dus werd ons vanuit Incentive Fund geadviseerd ook na te denken over een plan B zonder Total en hebben we binnenkort een meeting om de verder gang van zaken door te spreken.

De week van 18 Juni is de grote meeting bij Incentive Fund. Dan gaan de grote bazen zich buigen over ons voorstel en hopen we uitsluitsel te krijgen of we de grant gaan krijgen of niet. En dus of we het ziekenhuis kunnen herbouwen of niet… Erg spannend. Er zit bijna 1.5 jaar werk in dit voorstel en het ziekenhuis heeft de upgrade heel heel erg hard nodig.

Nog een paar dagen en Leon en Irina zijn in het land! Yes! Heel leuk om weer bezoek te mogen ontvangen. We kijken ernaar uit!

Lova leert in sneltreinvaart! Twee weken geleden leerde ze kruipen. Een week later kon ze staan zonder support en deze week zette ze haar eerste stapjes. Ze kan nog niet zonder support lopen, maar dat gaan niet lang meer duren denk ik. Ze wil niets liever dan zelf de wereld verkennen en is helemaal klaar voor het grote avontuur.

Vika en Wijnand waren gisteren in de tuin aan het werk. Vika zei: ‘Ik ben té moe om te werken, ik heb al veel te veel gewerkt, ik ben echt té moe.’ Later was ik nog even met haar in de tuin bezig, toen maakte ze het mij ook duidelijk: ‘Ik ben echt té moe om te werken, ik heb al zo hard met papa gewerkt’. Het lijkt wel of we aan kinderarbeid doen hier. Of ze heeft door wat ‘te’ betekent.

Vika spreekt ondertussen al een hele mond vol Engels. PNG Engels wel te verstaan. Dus wordt alles wat ze wil op de gebiedende wijs gedaan: ‘water, kom’. En als er iemand in de weg staat zegt ze: ‘clear!’ of ‘Exkjuuus’. En het stopwoordje is, net als alle andere locals, ‘aiaaa’.

Alweer 2.5 jaar zitten wij in de jungle. Wat gaat de tijd toch snel en wat is Kapuna toch ons thuis geworden. Niet voor altijd, wees maar niet bang. Maar voor nu is het ons thuis en bevalt het goed. Vika en Lova weten niet beter dan dat ze in de jungle wonen en gedragen zich gewoon als Baimuru meisjes. Op een dag zullen ze zich realiseren dat dit niet een standaard plek is om als kind op te groeien.