En ja hoor, we hebben alweer bezoek, deze keer van Wouter en Annemiek! Wat een mazzel hebben we toch, dat iedereen benieuwd is waar we wonen en hoe PNG is. De eerste week brengen we door in Kapuna (daarover later meer, we gaan vragen of Wouter en Annemiek daar meer over willen vertellen). We laten het dorp zien en Wouter en Annemiek worden op allerlei fronten ingezet. Zo doen ze een presentatie over Europa voor de hele basisschool, geven Wouter en Wijnand een presentatie aan de interns over business en doen we met z’n allen mee aan de work-out op vrijdag. Ook wordt er weer in de tuin gewerkt en wordt er weer een nieuwe poging gedaan het een en ander te planten. We chillen met een kokosnoot in ons ‘zwembad’ en eten heerlijke Nederlandse dropjes! Heerlijk om vrienden over de vloer te hebben!
Op bounty vakantie
Na een week verlaten we Kapuna om New Ireland, een van PNG’s eilanden, te bezoeken. En dat was de moeite waard! New Ireland blijkt een prachtig tropisch bounty-eiland te zijn. We reizen af naar een van de dorpen op New Ireland, Dalum. Hier verblijven we aan een spierwit strand met palmbomen. Wat wil je nog meer. Het dorp ligt aan een klein riviertje wat zo de zee in stroomt. Hier kunnen we heerlijk zwemmen en ons mee laten spoelen de zee in. De mensen in dit dorp wonen echt in het paradijs! Wijnand en Wouter halen hun kwajongens streken weer naar boven, en even later zitten ze in de boom… Er is niet veel te doen in Dalum, behalve lekker genieten van het niets doen, het koude water van de rivier en het prachtige uitzicht. De volgende dag hebben we een grote hike voor de boeg. Vika in de drager en daar gaan we. 16 km is ons verteld, dus dat moet makkelijk lukken denken we. Toch valt dat flink tegen met 30+ graden en 16km bijna alleen maar berg op… Dat was ons niet verteld. Na heel wat uren ploeteren komen we aan in een pittoresk guesthouse. Iedereen onderweg is helemaal verbaasd dat we het hele eind hebben gelopen. Niet veel toeristen die dat doen blijkbaar. We besluiten de volgende dag maar weer met public transport naar beneden te gaan. Ware het niet dat…dat vervoer alleen om 3 uur in de morgen de berg af rijdt…. En ja, om om 4u ’s ochtends al op het strand te liggen is misschien wel erg voortvarend. We besluiten om ook maar weer naar beneden te lopen… met een beetje tegenzin, dat wel. Gelukkig gaat de terugtocht goed en komen we om 3u ’s middags aan op het strand waar we een heeeeel lekkere verdiende koude duik nemen.
Makreel vs teen
Terug in Kavieng doen we nog een aantal dagtripjes. We snorkelen bij een klein eilandje. Wouter, Wijnand en Annemiek gaan vissen waar Wouter binnen no-time een grote makreel naar boven haalt die Annemieks voet er vervolgens af probeert te bijten… Binnen een uur zijn ze weer terug. Een ervaring en een flinke snee in Annemieks voet rijker, en natuurlijk een grote makreel rijker. We slapen bij een prachtig resort de laatste twee nachten waar Vika uren in het water speelt. Klein waterratje dat ze is.
Vriendje Popi
Bij het onze laatste verblijfplaats woont een gehandicapte kakatu (grote papegaai achtige vogel) die kan praten. Hij heet Koki. Vika kan de ‘k’ nog niet zeggen en noemt hem ‘Popi’. Popi is haar grote vriend. Steeds weer wil ze terug naar hem om ‘hallow’ te zeggen. Ook kan Popi dansen, waardoor Vika steeds ‘Popi dance’ zegt. De ochtend dat we vertrekken (4u ’s ochtends) neem ik Vika slapend mee naar buiten. Bij de boot wordt ze ineens wakker. POPI! Is het eerste wat ze zegt. Oja, ze moet natuurlijk afscheid nemen. Terwijl Popi normaal altijd om dit tijdstip slaapt wordt hij meteen wakker als Vika eraan komt. Ze nemen afscheid in de vroege morgen en wij vertrekken. Het einde van een mooie vakantie…
Terug in Moresby voor afscheid en afspraken
In Moresby aangekomen is het helaas tijd om afscheid te nemen van Wouter en Annemiek. Afscheid nemen blijft lastig, al weten we nu dat het maar voor 3.5 maand is. Dan hopen we namelijk voor 3 maanden naar Nederland te komen om iedereen daar weer te zien!
In POM hebben we 2 drukke dagen. We vliegen van hot naar her. Doen wat boodschappen en hebben met name veel afspraken, onder andere met Total en ExxonMobil. Deze laatste heeft Interoil zojuist overgenomen en is hiermee sinds een week een van de eigenaren van het gasveld wat in onze regio ligt. Total heeft 40% van de aandelen, ExxonMobil 36% en Oilsearch ruim 20%. Deze laatste partij moeten we nog mee om de tafel. In het gesprek van Total bespraken we de drie projecten die wij hier willen gaan draaien (Zonne-energie, Water en Sanitation voor de hele regio en de upgrade van het ziekenhuis). Total was enthousiast en wil ons graag helpen. Vooralsnog hebben we afgesproken dat wij over twee weken voor een week naar POM gaan om samen met Total aan de proposals te werken. In dezelfde week hopen we een aantal afspraken te hebben met een aantal grote bedrijven en organisaties om te kijken wie ons kunnen helpen. Het klinkt allemaal veelbelovend. Wij gaan hard aan de slag de komende twee weken en hopen op een hele goede week in POM.
Begonnen aan het lab
De werkmannen zijn begonnen aan de bouw van het laboratorium, gesponsord door de kerk van onze ouders in NL. De palen staan in de grond, dus nu gaat het toch echt gebeuren! Heel leuk en fijn dat dit zo snel gaat! (Voor PNG maatstaven in ieder geval)
Vita
Vika noemt zichzelf ondertussen ‘Vita’, dus we zijn er bijna!
Vika vindt het erg leuk om te zingen. Ondertussen zingt ze steeds het liedje van ‘Visje, visje, in het water, visje, visje in de kom. Visje zwemt naar boven, blub blub blub blub blub, mondje open, stukje brood erin, blub blub blub blub blub, daaaag visje. Als zij het zingt klinkt het zo: visje, visje, visje, hmmm, water, visje, visje ,visje, visje, tom. Blublublublublublbublbu daaag visje. Je zou het moeten horen…heel schattig…
