Foto’s vlnr: Uitzicht vanuit het huis van Benjamin Butcher | De top van de waterval | Lossen van het schip in Kapuna | Onderweg naar Kapuna | Onderweg naar Kapuna | Bezoekje aan de Sarco Timberyard | Onderweg naar Kapuna (links: Colin Calvert, rechts: Marshall McKean).
Om onze wereld wat groter te houden dan alleen de ziekenhuis compound, de markt en de kerk is het belangrijk af en toe een verzetje te hebben of er even tussenuit te gaan.
Onlangs hebben we een dagtripje gemaakt naar Ero samen met Sebastiaan & Lina en zijn ouders. Het bijzondere aan Ero is het feit dat het dorpje aan de voet van een aantal heuvels (Aird Hills) is gevestigd. De heuvels staan volledig verdwaald in een totaal vlak moeraslandschap en zijn bij helder weer al van verre te zien. Deze heuvels trokken al in 1901 de aandacht van de missionaris Benjamin Butcher, werkzaam voor de London Missionary Society, die besloot vanuit daar het evangelie te verspreiden. Hij verving zijn voorganger James Chalmers die het leven liet na een aanval van headhunters die uit waren op zijn hoofd. Hij ontmantelde zijn schip en hergebruikte de materialen om een prachtige woning te bouwen halverwege één van de heuvels. We bezochten die dag het prachtige jungledorp, een waterval en het huis van Benjamin Butcher met een prachtig uitzicht op de wijde omgeving.
Twee weken geleden hebben we ons huis een weekje gedeeld met Anne. Zij heeft haar keuze coschap in Kapuna hospital gedaan, en wilde ook graag een weekje meelopen in Kikori hospital. Het was erg gezellig om een ‘one tok’ (persoon uit dezelfde (taal)familie) over de vloer te hebben. Met deze laatste stage heeft ze haar studie geneeskunde afgerond. Van harte gefeliciteerd!
Twee weken geleden direct na het overleg met het Kapuna projectteam (zie blog ‘bouwperikelen‘) zijn we met hen mee terug gegaan naar Kapuna om het nuttige met het aangename te verenigen. Halverwege de boottrip naar Kapuna hebben we de Sarco Timberyard bezocht. Het complex bestaat uit diverse gigantische loodsen waar hardhouten bomen tot allerlei soorten en maten hout worden gezaagd. GCS koopt zijn hout van deze houtzagerij, en het laten zien van ons gezicht versterkt de relationele band met de Maleisiërs.
In Kapuna werden we hartelijk verwelkomt door Wijnand & Elize. Zij zijn er sinds vier jaar actief als project manager en tropenarts (zie link). Met hen kwamen we ruim een jaar geleden in contact na het zien van het recruitment filmpje van GCS. Het was erg leuk om met hen te praten en onze PNG ervaringen met elkaar te delen. Kapuna hospital werd vanaf 1949 gerund door Peter & Lin Calvert. Grandma Lin woont ondanks haar hoge leeftijd van 94 jaar nog steeds in Kapuna en heeft pas een paar jaar geleden haar werkzame leven achter haar gelaten. Intussen zijn twee van hun kinderen, Valerie en Colin, en Colin’s vrouw Barbera, nog steeds actief in Kapuna. Kapuna bestaat slechts uit het ziekenhuis en de staff flats en er wonen zo’n 250 personen die ofwel werken voor het ziekenhuis of de school, ofwel student zijn. Momenteel wordt er op grote schaal gebouwd aan de vernieuwing van het ziekenhuis.
Tijdens het weekend heeft Erica met Elize meegelopen in het ziekenhuis en heeft Jan-Willem een uitgebreide overdracht gehad met diverse volunteers uit Kapuna. Daarnaast hebben we veel nieuwe vrijwilligers leren kennen die in Kapuna voor kortere of langere tijd verblijven. Tijdens het weekend werd Kapuna bevoorraad per schip. Op het schip bevonden zich naast de gebruikelijke levensmiddelen ook een grote hoeveelheid bouwmaterialen en vaten brandstof. Het hele dorp en vele locals kwamen helpen om het schip uit te laden. Uiteraard hebben wij onze handen ook uit de mouwen gestoken. Op het schip bevonden zich ook ons pakketje met levensmiddelen uit Port Moresby en de sterilizer voor het ziekenhuis in Kikori
Met onze buit en andere bouwmaterialen zijn we per kano terug gebracht naar Kikori. De tocht duurde lang vanwege de grote hoeveelheid materialen die we meebrachten. Ver na zonsondergang kwamen we aan in Kikori. De tochten over de rivier zijn betoverend mooi. Onderweg komen we langs diverse nederzettingen en tussen de nederzettingen zien we de eindeloze jungle vanaf de rivier met haar grote diversiteit aan flora en fauna. Na zonsondergang worden we omringd door flying foxes en lichten de contouren van sommige bomen op als kerstbomen vanwege de grote hoeveelheid vuurvliegjes in die bomen.
En juist na deze verzetjes voelt het weer als thuis komen als we dan in ons eigen bedje kunnen slapen.